Galle, dieselgate and the mangrooves...

Wij zijn er! Na 27 uur reizen aangekomen in Sri Lanka. Nadat ons vliegtuig naar Frankfurt een computerprobleem had dat anderhalf uur vertraging had (dan kun je een jolige piloot met zijn ff Crtl-Alt-Dlt-en missen als kiespijn!) was het rennen om in Frankfurt het vliegtuig tehalen, maar gelukt. De 7 uur wachten in Muscat duurde lang, nog 4 uur vliegen naar Colombo, visums verkrijgen, douane achter ons en... In Sri Lanka! Het busje dat op ons zou wachten was er niet! Bellen, teruggebeld worden.. en wat bleek? Ik had het busje voor de dag er na besteld! De man is echter bereid iets te regelen en een uur later zijn we weer op weg. Collombo is niet om aan te zien dus reizen we direct door naar Galle. De vriendelijke chauffeur stopt onderweg en tracteert op verse kokosnootjuice langs de weg.

Galle is een oude kustplaats, gebouwd binnen de muren van een oud Nederlands fort, waar de VOC-logo’s nog trots op de muren prijken. Een prachtige vuurtoren kijkt over de prachtige zee, waar gestrande vrachtschip al weken wacht op (finaciele) redding. De cement erin wotdt harder en harder, wachtend op geld voor de berging. 

We eten in “the old hospital “ waar achter de koele verandas met zeezicht vele restaurantjes in zijn gebouwd. We eten er lekker, en de vrolijke ober meldt ons dat de locals er niet graag komen, omdat dit het mortuarium was.....

Na het middageten slaat de jetlag toe, we lopen nog wat door het plaatsje, vinden pub waar iedereen aan tafel zit te knikkebollen. Besloten wordt om s avonds een kleine maaltijd te nemen, en dan naar het hotel te gaan en slapen. Onderweg terug komen we langs het hoofdpostkantoor, waar overal blauw grijze rook naar buitenkomt. Brand? Een aanslag? Maar de geur is geen brandlucht. Het is een mengsel van een stinkende buitenboordmoter, een overjarige Oosteuropese dieseltruck, een petroleumlamp en een benzinemaaier in een afgesloten garage... Niet te harden. We zien de kwalm over de burelen en balies stromen. Iets verderop krijgen we van wat postbeambten uitleg. Men bestrijdt de musquitos. De jongste bediende staat met een theedoek voor de mond te wachten...Hij mag zo weer naar binnen alles uitzetten...

We hebben met de eigenaar dat we een half Sri Lankees half continental breakfast krijgen en laten het ons smaken. Trots laat hij ons zien dat hij, ondanks vele nationalitzeiten hij de Nederlandse vlag op het hotel heeft gezet. Een Nederlandse arts Ben heeft hier  het zoekenhuis mee opgebouwd, zijn dochter Emma heeft daar stage gelopen en een maand in het hotel gezeten. Verder hebben ze het fort aan de Nederlanders te danken en heeft Nederland meenetaald aan de renovatie ervan.Zelfs de naam van het hotel heeft hij naar het VOC logo gemaakt, maar dan VDC.  Good people!! We zwemmen nog wat (alleen Jan mag niet) en we gaan Galle met drie tuktuks bekijken. Het fort is werkelijk prachtig, er is nog een Nederlndse kerk, en de tuktuk driver weet ons over te halen een ”watersafari“ te maken in de mangrooves bij „ a friend“ We verwachten uiteraard een commerciele reder, waar hij een comissie van krijgt, maar als de tuktuks de grote weg verlaten een paar kilometer veldweg volgen en we in een bos een lemen hutje tegenkomen, blijkt het echt „ een vriend“ te zijn die in het moeras woont met zijn familie. Een oud bootje voort ons langs de mangrooves, die we helemaal voor ons alleen hebben, behoudens een enkele visser. Hij weet de krokodillen, ijsvogels, visarende, leguanen, apen en varanen. Het is indrukwekkend!  Hij lookt de aapjes tot bij zijn boot, laat de herbeplantingsactiviteiten zien. Niet verwacht dit.

Op de terugweg bezoeken we een farm waar zeeschildpadden worden gekweekt en weer uitgezet, maar kreeg de indruk dat men hier meer leeft van de entree, maar goed, als het geld goed terecht komt…

De goede lezer heeft gelezen dat Jan niet meer het zwembad in mag… Ik had natuurlijk kunnen schrijven dat Mitchel, Sander en ik Jan spartelend en proestend van de bodem van het zwembad hebben moeten halen. Maar dan was de gemiddelde lezer wegens „too much“ afgehaakt… Toch waren dit onze eerste twee dagen!